Μεγάλες οι προσδοκίες του έρωτα που ανθίζει με μια υπόσχεση,μ'ένα δάκρυ,μ'ένα βλέμμα...Σαν μια καρδιά κι ένα σ'αγαπώ στην άμμο χαραγμένα που το πρώτο κύμα σβήνει...Μένει όμως πάντα στην ακτή της καρδιάς η γεύση απ'το όνειρο,η στιγμή,η προσμονή και τα αποτυπώματα απ'τις μεγάλες προσδοκίες που γυρέψαμε στη θάλασσα του έρωτα...Θάλασσα ο έρωτας και κύμα η αλήθεια κι η ζωή μας...Και άμμος ο τόπος των ονείρων μας και των κρυφών μας πόθων....
Πόσο ζήλεψα τη μοναξιά του φεγγαριού και πάλι απόψε...Στέκει μονάχο του στον ουρανό...Τόσα αστέρια γύρω του και δεν μπορεί να τα αγγίξει...Πόσο ζήλεψα τη μοναξιά των κοχυλιών και πάλι απόψε...Μέσα στην αγκαλιά της θάλασσας και τόσοι κρυμμένοι θησαυροί που δεν τολμούν να αναζητήσουν...Μαζεύω τα κοχύλια και τα κάνω πεφταστέρια για να τα στείλω πίσω στο φεγγάρι το μονάχο...
ενορχηστρώνω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου..τα κάνω λέξεις και τραγούδια..προσπαθώ "να αδειάσω" την ψυχή μου..να ξετυλίξω το νήμα της ζωής μου και να υφάνω όνειρα και πάλι..αγαπώ και δίνομαι κι ας ξέρω πως θα πληγωθώ..c'est la vie...